nieuws

Polyethyleen met ultrahoog moleculair gewicht (UHMW-PE) is een soort thermoplastisch technisch plastic met een lineaire structuur en uitstekende uitgebreide eigenschappen.
Vóór de jaren tachtig bedroeg het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage in de wereld 8,5%.Na de jaren tachtig bereikte het groeipercentage 15% tot 20%.Het gemiddelde jaarlijkse groeipercentage in China ligt boven de 30%.In 1978 bedroeg de wereldconsumptie 12.000 tot 12.500 ton, en in 1990 bedroeg de wereldvraag ongeveer 50.000 ton, waarvan de Verenigde Staten 70% voor hun rekening namen.Van 2007 tot 2009 werd China geleidelijk 's werelds fabriek voor technische kunststoffen, en de ultramoleculaire polyethyleenindustrie ontwikkelde zich zeer snel.De ontwikkelingsgeschiedenis is als volgt:
De basistheorie van polyethyleenvezels met ultrahoog molecuulgewicht werd voor het eerst voorgesteld in de jaren dertig.
De opkomst van gelspinnen en geplastificeerd spinnen heeft grote doorbraken opgeleverd in de technologie van polyethyleen met ultrahoog moleculair gewicht.
In de jaren zeventig ontwikkelden Capaccio en Ward van de Universiteit van Leeds in het Verenigd Koninkrijk voor het eerst polyethyleenvezels met een hoog molecuulgewicht met een molecuulgewicht van 100.000.
In 1964 werd het met succes ontwikkeld en in industriële productie gebracht in China.
In 1975 vond Nederland het gelspinning uit met decaline als oplosmiddel, bereidde met succes UHMWPE-vezels en vroeg in 1979 patent aan. Na tien jaar onderzoek is bewezen dat de gelspinmethode een effectieve methode is voor de productie van polyethyleenvezels met hoge sterkte. dat een veelbelovende industriële toekomst heeft.
In 1983 werd in Japan polyethyleenvezel met ultrahoog moleculair gewicht (UHMWPE) geproduceerd door gelextrusie en superstrekmethode met paraffine als oplosmiddel.
In China werd polyethyleenbuis met ultrahoog moleculair gewicht in 2001 vermeld als het belangrijkste promotieplan voor nationale wetenschappelijke en technologische prestaties door het document van het Ministerie van Wetenschap en Technologie (2000) 056, dat betrekking heeft op nieuwe chemische materialen en nieuwe producten.Het Ministerie van Wetenschap en Technologie van de Staatsplanningscommissie heeft polyethyleenbuizen met ultrahoog moleculair gewicht aangemerkt als een prioritair project op het sleutelgebied van de hightechindustrie.
Identificeer methoden
Polyethyleen met ultrahoog molecuulgewicht is een soort polymeerverbinding, het is moeilijk te verwerken en heeft een superslijtvastheid, zelfsmerende, hoge sterkte, stabiele chemische eigenschappen, sterke anti-verouderingsprestaties, dus bij het onderscheiden van waar en onwaar polymeer polyethyleen, we moeten aandacht besteden aan de kenmerken ervan, de specifieke discriminatiemethode is als volgt:
1. Weegregel: het aandeel producten gemaakt van puur polyethyleen met ultrahoog molecuulgewicht ligt tussen 0,93 en 0,95, de dichtheid is klein en het kan op het wateroppervlak drijven.Als het geen puur polyethyleen is, zal het naar de bodem zinken.
2. Visuele methode: het oppervlak van echt polyethyleen met ultrahoog molecuulgewicht is vlak, uniform, glad en de dichtheid van de sectie is zeer uniform. Als het geen puur polyethyleen is, is de kleur vaag en is de dichtheid niet uniform.
3-kant testmethode: zuiver polyethyleen met ultrahoog molecuulgewicht flensend eindvlak is rond, uniform, glad, zo niet zuiver polyethyleen materiaal flensend eindvlak barst, en na verwarming zal flensen slakfenomeen verschijnen.